داستان آمریکایی ها در ایران
یکی از جذاب ترین لذت های زندگی یک ماشین باز،رانندگی با هیولا های آمریکایی است.امروزه که مدل های قدیمی انواع فورد،کامارو و یا بیوک در جاده های ایران بیشتر چشم می خورد،بسیاری از دوست داران ماشین های امریکایی در پاسخ به سوال چه ماشینی بگیریم که در ایران خاص به نظر برسد.قبل از اینکه به مدل های موجود در ایران بپردازیم نیاز است پیش زمینه ای درباره ماشین های آمریکایی در ایران داشته باشیم.
تاریخچه ورود خودرو
بیشتر افراد،قدیمی ترین کارخانه صنعت خودرو در ایران را ایران خودرو میدانند که در اشتباهند و در اصل اولین کارخانه خودروسازی متعلق به پارس خورو است که با همکاری شرکت ویلیز پایه گذاری شده است که در سال های 1334 در برنامه هفت ساله عمرانی دولت وقت انجام شد.در پی این تنش ها و سیاست ها در سال 1335 اکثر سرمایه گذاران به دنبال واردات خودرو بودند که با تغییر راهکارهای ایران برای تولید و صنعتی شدن ماشین ،جعفر اخوان شرکت بازرگانی جیپ را تاسیس کرد.
در ابتدا شرکت با کمک های جعفر اخوان اقدام به وارد کردن جیپ ویلیز کرد که این خودرو از یادگاری های جنگ جهانی دوم است و بدلیل داشتن آپشن های کاربردی خود را با صنعت خودروسازی وفخ داد.
اقای جعفر اخوان در ابتدا با وارد کردن خودروهای چیپ شروع کرد اما این شخص ایده هایی برای تولید خودرو در سر داشت که در سال 1338 شرکت بازرگانی جیپ در جاده مخصوص را تاسیس کرد.
در ابتدای همان سالها جیپ ویلیز برای تولید در ایران نام چیپ شهباز را به خود گرفت و به همراه آن سیمرغ که یک بارکش قدرتمند محصوب میشد تولید میگردید.انتخاب این ماشین ها برای وضعیت آن زمان بسیار عالی بود زیرا یک خودرو شاسی بلند دو دیفرانسیل در رفت و امد در بین شهرها تاثیرگذار بود.
تشنه سواری
در آن زمان که خودروهای شاسی بلند و بارکش ها فروش خوبی داشتند،بازارهای خودرو تشنه ماشین های سواری بودند و با دانش اینکه شاسی بلند ها آینده شرکت تامین نخواهد شد،جعفر اخوان بار دیگر وارد مذاکره این بار با امریکن موتورز شد.
اقای اخوان که در سال های قبل از آن یعنی در سال های 1340تا 1345 هم مدل های آمباسادور و رامبلر را که از محصولات امریکن موتورز بود را وارد کرده بود موفق شد در مذاکرات امتیاز مونتاژ رامبلر را ازآن خود کند و در پایان این خودرو را با نام شاهین و با آپشن های بیشتر وارد بازار کرد.
این ماشین که در مقابل با خودرو های با کیفیت تر آمریکایی مثل شورولت و یا فورد حرفی برای گفتن نداشت اما مونتاژ این ماشین در ایران قیمت کمتری داشت مورد استقبال قرار گرفت،در همین سالها بود که شاسی بلند دیگری به نام چیپ آهو به خط تولید اظافه شد.
ماشین های شرکت اقای اخوان با استقبال بازارهای خودرو مواجه شد ولی تولید آنقدر نبود که اقای اخوان را راضی کند،در سال 47 آریا 2800 دستگاه و شاهین 1740 دستگاه خودرو و انواع جیپ حدود 2000 دستگاه تولید شده بود درحالیکه فقط پیکان بیشتر از 12 هزار خودرو عرضه شده بود و دست کم پنج هزار ماشین هم وترد شده بودند.اخوان دنبال خودرویی می گشت که بتواند با خودروهای لوکس آن زمان رقابت کند،این جا بود که بطور جدی برای هدف های بزرگتر سراغ مذاکره با جنرال موتورز رفت.
خودروهای جنرال موتورز قبلا هم وارد ایران شده بودند و ایرانیان اعتماد به خودروهای این شرکت داشتند اما اینکه خودروسازها حاضر باشند مونتاژ خودرو هایشان را به ایران بسپارند باورش سخت بود،با این حال اخوان به دلیل رابطه هایی که با این شرکت خودرو سازی داشت توانست نظر آنها را جلب کند و در نهایت در اواخر سال 52 جنرال موتورز پیشنهاد اخوان را پذیرفت و در آخر شرکت جدید اخوان با سرمایه تقریبا 153میلیون به نام جنرال موتورز ایران تاسیس شد.
سرانجام تلخ شاهین در اوج
با تغییر نام شرکت عرضه خودروهای این شرکت مثل آریا و شاهین بعد از فروش بیش از 23هزار دستگاه به پایان رسید.برای شروع کار شرکت،خودرو اپل کومودور از محصولات آلمانی که زیر مجموعه جنرال موتورز بود با اسم شورولت رویال 2500 و 2800 روانه بازارهای ایرانی خودرو شد.با اینکه در آغاز هدف از محصولات GM در دست گرفتن بازار ایران بود اما خود شرکت جنرال موتورز قصد داشت از ایران برای یک پایگاه منطقه ای برای فروش محصولاتش استفاده کند.
همان طور که مشخص بود با نام گذاری این خودرو به شورولت در همان سال اول بیشتر از 7هزار خودرو فروخت و با وجود وزن بالای موتور که سبب آسیب رسیدن به جلوبندی میشد به عنوان خودروی مقاوم شناخته میشد اما باز اقای جعفر اخوان خودرو های با اصالت تری میخواست و وقتی آمریکایی ها کشش بازارهای خودرو را در داخل ایران دیدند،پذیرفتند و محصولات اصلی این شرکت غول خودروسازی وارد ایران شد و تولید رویال در سال 55 به پایان خودش رسید و شورولت نوا و بیوک اسکای لارک با نام مستعار بیوک ایران به عنوان ماشین خوب آن زمان ایران روانه بازار شدند.
